mulozamat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mu-lo-za-mat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — birga
boʻlishlik, ajralmaslik; birga ergashib borish; qatʼiylik] Kishining koʻnglini olish uchun koʻrsatilgan iltifot; eʼzoz-ik-rom, takalluf. ◆ Mehmonga mulozamat qilmoq. Mulozamat koʻrsatmoq. v ◆ [Hatamova] Meh-monlarni xotinlarga xos mulozamat va shi-rinsoʻzlik bilan kabinetiga taklif qildi. A. Qahhor, „Kartina“ . ◆ [Toʻlqinjon] Borusta-ligini ishga solib, iltifot va mulozamat-lar bilan qizning koʻnglini ovlay boshladi. F. Musajonov, „Huri“ . ◆ Aqalli koʻngil uchun mulozamat ham qilishmadi. M. Xayrullayev, „Koʻngil“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУЛОЗАМАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.