mulzam

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mul-zam

Etimologiyasi

arab. — majbur, majburiyat yuklangan; oʻyinda magʻlub boʻlgan;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Munozara, bahs, tortishuv va shu kabilarda yengilib yoki biror ishi, xatti-harakati uchun lol, uyatli, xijolatli holatda qolgan. ◆ Soli ota-ning baʼzi tengqurlari, mashina haqida qalay fikrga keldingiz, deyishsa, chol oʻzini ancha mulzam sezib, boshini quyi egardi. S. Abduqahhor, „Oltin vodiylarni kezganda.“ ◆ Men ham maʼyus va mulzam holda, gunohkor boladay, ichkariga.. kirib bordim. "Mushtum".

Mulzam boʻlmoq Mulzamlik hissini tuymoq, mulzam holatga tushmoq. ◆ Boyagiday mulzam boʻlib qolishdan choʻchib, oʻzini tutdi. M. Mansurov, „Yombi.“ ◆ Bosh injener mulzam boʻlib, gʻuldurashga ham holi kelmay qoldi. "Mushtum".

Mulzam qilmoq Mulzam holatga qoʻymoq. ◆ Gʻanijon qayerga borsa, samovarda ham xuddi shu toʻgʻrida gapirib, uni mulzam qilishadi. S. Ahmad, „Qadrdon dalalar.“

Antonimlari

МУЛЗАМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mulzam
побежденный в споре; ◆ ~ boʻlmoq быть побежденным в споре.