munaqqash
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mu-naq-qash
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\a. —naqshlangan;
zar bilan tikilgan] esk. kt. Naqshlangan, naqshli, naqshdor. ◆ Oltin qandildagi ellik-lab shamlarning nuri bilan munaqqash devor-larning oltin, kumush, koʻk-qizil gullari yulduzlardek yashnab, uyga bir xayoliylik be-rar edilar. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУНАҚҚАШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
munaqqash
уст. книжн. разрисованный, расписной, украшенный живописью; резной, украшенный резьбой, узорами.