munofiqona
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]mu-no-fi-qo-na
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]MUNOFIQONA Bu ravish 'ikkiyuzlamachi', 'nosamimiy' maʼnosini anglatadigan arabcha munofiq sifatiga (ARS, 821) tojik tilida -ona koʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'ikkiyuzlamalik bilan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 480).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Munofiqlik, ikki-yuzlamalik bilan, munofikdar kabi. Mu-nofiqona hujum. v ◆ Uning koʻzlarida endi makkorlik, munofiqona jilva yoʻq edi. K. Yashin, „Hamza“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]МУНОФИҚОНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
munofiqona
книжн. лицемерно, двулично, двурушнически; вероломно; // лицемерный, двуличный, двурушнический; вероломный.