munoqasha

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mu-no-qa-sha

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

| a. — muhokama,

munozara; olishuv, janjal] esk. kt. Muno-zara, bahs, tortishuv. ◆ -Hozir bu masalani munoqasha etmak mavridimi, mavlono?! — dedi [Beruniy]. Gazetadan . ◆ Hamma.. Serov bilan Ehson orasidagi munoqashaga koʻz-quloq boʻlib turar edi. A. Qahhor, „Sarob“ .

Antonimlari

МУНОҚАША. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

munoqasha
книжн.
1 спор; дискуссия;
2 раздор, ссора; ◆ oilaviy ~lar семейные ссоры.