Kontent qismiga oʻtish

muomala

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

mu-o-ma-la

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

a. a_a.Ua — oʻzaro munosabat, aloqa

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

1 Kishilar bilan munosabat, soʻzlashuv, shunday munosabat yoʻsini. ◆ Yaxshi muomala. Dagʻal muomala. Muomalasi yomon odam, v ◆ Domla mashgʻulot vaqtlarida birov-larga koʻproq diqqat berib, birovlarning koʻnglini uncha-muncha oʻksitsa ham, muomala-da dagʻsh emas edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ [Oʻzbek oyim] Tevarakdan margʻilonlik kelinni koʻrish uchun keluvchi xotinlarga muomalani yana ham yuqoriroqdan turib qila bosh, shdi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

2 Ish, xizmat bilan bogʻliqboʻlgan aloqa. ◆ U bilan toʻgʻridan-toʻgʻri muomalada boʻlmay-diganlar uni „raykom“, „raykom Mavlonov“ deb atasalar, yaqinroq va koʻproq muomalada boʻladiganlar „oʻrtoq Mavlonov“ deb atar edilar. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

3 iqt. Mehnat mahsulotlarini oldi-sotdi vositasida ayirboshlash (tovar xoʻja-ligi uchun xos).

Muomalaga kelmoq (yoki yurmoq) Gapga koʻnmoq, biror taklifga rozi boʻlib kelish-moq. ◆ [Olaxoʻja:] Siz ham endi oyogʻingizni tirab turib olmang, biron muomalaga ke-ling. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . Muomaladagi pul Ayni paytda yurib, ishlatilib, aylanib turgan pul.

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

МУОМАЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

muomala
1 обращение, обхождение (с людьми); поведение в обществе; ◆ yaxshi ~ хорошее обращение (с кем-л.); ◆ dagʻal ~ грубое обращение (с кем-л.); ◆ tahqirli ~ унизительное, оскорбительное обращение (с кем-л.); ◆ ~si yomon odam невежливый, грубый человек; ◆ ~ qilmoq обращаться, обходиться; ◆ bolalarcha ~ qilmoq ребячиться, несерьёзно относиться (к кому-чему-л.); ◆ ~ni oʻzgartirmoq изменять обращение, отношение;
2 операция, сделка; ◆ savdo ~si торговая сделка, торговая операция, ◆ pul ~si эк. денежное обращение; ◆ 

  • ~ga kelmoq пойти навстречу (в торговой сделке в споре и т. д.); сделать уступку.