muqaddima

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

mu-qad-di-ma

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

I Q. OLD K,ISM|

kirish joyi, qismi; nutq, asarning bosh-lanmasi] 1 Adabiy-badiiy, ilmiy, musi-qiy asarlar va b. ning boshlanish qismi; kirish, debocha. ◆ Kitobningmuqaddimasi. Mu-qaddima bermoq. n ◆ Bu xil muqoyasaga.. Is-tambulda nashr etilgan Fuzuliy devoniga yozilgan muqaddimani misol qilib koʻrsatish mumkin. "UTA" .

2 Gap va nutqda asosiy maqsadga koʻchish-dan oldin aytilgan soʻzlar, gapning daro-madi. ◆ Boʻtaboy qisqacha bir muqaddimadan keyin majlisni ochib, binokorlik brigada-sining boshligʻi Toʻlaganga soʻz berdi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Mehmon gapning muqaddimasini yaxshigina boshlagan, endi biror yoʻl topib, asli muddaoga oʻtishi kerak edi. S. Ayniy, „Doxunda“ .

3 Biror ishning boshi, dastlabki bos-qichi, debochasi. Kumushning erdan chiqqan xabarini Kumushning oʻzidan ham ilgari tu-shungan va Otabekdan ham ilgari sezgan Homidning sovchisi boshqa sovchilarning mu-qaddimasi edi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

МУҚАДДИМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]