muqaddima
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mu-qad-di-ma
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- I Q. OLD K,ISM|
kirish joyi, qismi; nutq, asarning bosh-lanmasi] 1 Adabiy-badiiy, ilmiy, musi-qiy asarlar va b. ning boshlanish qismi; kirish, debocha. ◆ Kitobningmuqaddimasi. Mu-qaddima bermoq. n ◆ Bu xil muqoyasaga.. Is-tambulda nashr etilgan Fuzuliy devoniga yozilgan muqaddimani misol qilib koʻrsatish mumkin. "UTA" .
2 Gap va nutqda asosiy maqsadga koʻchish-dan oldin aytilgan soʻzlar, gapning daro-madi. ◆ Boʻtaboy qisqacha bir muqaddimadan keyin majlisni ochib, binokorlik brigada-sining boshligʻi Toʻlaganga soʻz berdi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Mehmon gapning muqaddimasini yaxshigina boshlagan, endi biror yoʻl topib, asli muddaoga oʻtishi kerak edi. S. Ayniy, „Doxunda“ .
3 Biror ishning boshi, dastlabki bos-qichi, debochasi. Kumushning erdan chiqqan xabarini Kumushning oʻzidan ham ilgari tu-shungan va Otabekdan ham ilgari sezgan Homidning sovchisi boshqa sovchilarning mu-qaddimasi edi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУҚАДДИМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
muqaddima
книжн. введение, вступление; пролог.