muqobala
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mu-qo-ba-la
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. 4Jl.Uu. — taqqoslash, so-
lishtirish; uchrashuv; qabul qilish; oʻrni-ni toʻldirish, qoplash] esk. kt. Qarshilik, qarshi turish; javob harakati. ◆ Otabek bu ters va qoʻrs muqobaladan toqatsizlandi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Yigitcha Zebidan muqobala koʻrmagach, qoʻlini tortib oldi. Choʻlpon, „Kecha va kunduz“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУҚОБАЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
muqobala
уст. книжн.
1 противодействие; сопротивление;
2 возражение.