muroqaba
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mu-ro-qa-ba
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — kuzatish; mu-
shohada qilish; nazorat qilish, tekshirish] Uzi, oʻz ichki dunyosi haqida fikr yuritish, mushohada qilish. ◆ Xalifa hali ham joyna-moz ustida, sira qimirlamaydi. Muroqaba daryosiga choʻmgan. Kim bilsin, "jannat huru gʻilmonlarini" xayol qilib lazzat olmoqda-milar?S. Ayniy, „Kullar“ . ◆ Isfandiyor joyi-dan qoʻzgʻsigmadi, Islomxoʻja ham fikrlari-ni jamlab, muroqabaga berildi. S. Siyoyev, „Avaz“ . ◆ ..ikki qoʻlini qovushtirib va zoʻr salla oʻragan boshini oʻng koʻkragiga moyil egib, ba-ayni muroqabada oʻtirardi. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУРОҚАБА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
muroqaba
уст. книжн.
1 рел. самосозерцание, размышление;
2 попечение, наблюдение.