musibatli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mu-si-bat-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Boshga musibat solgan yoki keltirgan, ogʻir, tashvishli. ◆ Musibat-li voqea. Musibatli ahvol. yash Shu musi-bapsh kun shomga yaqin koʻcha eshigi taqilla-di. S. Karomatov, „Oltin qum“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУСИБАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
musibatli
бедственный; горестный; ◆ ~ ahvol бедственное положение.