mustahiq
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mus-ta-hiq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\a. — munosib,
loyiq; toʻlanishi shart boʻlgan] esk. kt. Sa-zovor, loyiq. ◆ [Navoiy:] Mazlumning dodiga yetish va zolimni jazoga mustahiq qilishni adolat deydilar, azizlar. Uygʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУСТАҲИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
mustahiq
книжн. достойный, заслуживающий (чего-л.); ◆ ~ boʻlmoq быть достойным; заслуживающим (чего-л.).