mustahiq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mus-ta-hiq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. — munosib,

loyiq; toʻlanishi shart boʻlgan] esk. kt. Sa-zovor, loyiq. ◆ [Navoiy:] Mazlumning dodiga yetish va zolimni jazoga mustahiq qilishni adolat deydilar, azizlar. Uygʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy.

Antonimlari

МУСТАҲИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mustahiq
книжн. достойный, заслуживающий (чего-л.); ◆ ~ boʻlmoq быть достойным; заслуживающим (чего-л.).