mustasno

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mus-tas-no

Etimologiyasi

arab. – istisno qilin(adi)gan, tashqaridagi;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Umumiy qoidadan, odatdagi tartib, holatdan tashqari. ◆ Yor, diyor mehrini kuylab, Umrimiz boʻlgay ado, Men na istisno erurman, Sen na mustasno, qalam. E. Vohidov. ◆ Ayrim mustasnolarni hisobga olmaganda, adabiyotimiz turli yoʻllar.. tajribalar asosida rivojlanib boradi. Gazetadan. ◆ Mulla Burhon majlisga kirishga mansabi jihatidan loyiq boʻlmasa ham.. mustasno tarzda kirgizildi. M. Joʻraboyev, „M. B. martabasi.“

Mustasno qilmoq (yoki etmoq) Umumiy holatdagilar qatoriga kiritmaslik; istisno qilmoq. ◆ Agar darsliklarni mustasno qilsak.. matbuot sahifalarida, shuningdek, ilmiy, ommaviy kitob va risolalarda kimyo — ximiya, kimyoviy — ximiyaviy, kimyogar — ximik tarzida ularning har ikki varianti ham qoʻllanayotir. "OʻTA". ◆ Ota-bobolarimiz shu tariqa, terakni mustasno etganda, mevali daraxtni koʻpaytirishga zoʻr eʼtibor berganlar. Gazetadan.

Antonimlari

МУСТАСНО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mustasno
книжн. исключение; ◆ ~ tarzda в виде исключения; ◆ ~ qilmoq исключать; ◆ ~ qilganda за исключением.