musulmon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mu-sul-mon

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Islom dinidagi kishi. ◆ [Qozi:] Sen bir kambagʻal musulmonsan. Oʻz joningga jabr qilma.. deymiz. Hamza, „Boy ila xizmatchi“ ◆ Hindiston musulmon boylari ham ezoz-ikrom bilan qasrlar, saroylarga ega boʻldilar. Oybek, „Nur qidirib.“

2. Musulmon (erkaklar ismi).

Antonimlari

МУСУЛМОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

musulmon
1 мусульманин; // мусульманский; ◆ ~ dini мусульманская религия; ◆ e, ~! уст. разг. (букв. эй, правоверный!) эй, добрый человек!;
2 Мусульман (имя собств. мужское).