muttaham
Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]mut-ta-ham
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]arabcha — ayblanuvchi; shubhaga olingan, ayblangan]. Oldi-berdi muomalalarida nopok; firibgar, qallob. ◆ Muttaham odam u ◆ Madaminxoʻja bir koʻngli borib, muttaham qozining tumshugʻiga tushirgisi yo iflos basharasiga tupurgisi keldi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]МУТТАҲАМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ism
[tahrirlash]muttaham
OʻTIL
Ruscha ru
muttaham
1 плут, мошенник; пройдоха; ◆ ~ qozi плут-казий, пройдоха-казий;
2 бран. подлец, плут, негодяй; ◆ Ha-ha, hali yigʻlashing ham bormidi, ~? - dedi mingboshi chorakorga zaharxanda qilib Ах, вот оно что, ты и плакать, оказывается можешь, подлец? - язвительно сказал издольщику тысяцкий; ◆
- ~ boʻlmoq 1) вступать на мошеннический путь; 2) с исх. п. разг. лишаться чего-л., оставаться ни с чем; ◆ ~ qilmoq 1) считать плутом, мошенником; 2) лишать чего-л.