muttaham

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

mut-ta-ham

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

arabcha — ayblanuvchi; shubhaga olingan, ayblangan]. Oldi-berdi muomalalarida nopok; firibgar, qallob. ◆ Muttaham odam u ◆ Madaminxoʻja bir koʻngli borib, muttaham qozining tumshugʻiga tushirgisi yo iflos basharasiga tupurgisi keldi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tongi“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

МУТТАҲАМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ism[tahrirlash]

muttaham

OʻTIL

Ruscha ru

muttaham
1 плут, мошенник; пройдоха; ◆ ~ qozi плут-казий, пройдоха-казий;
2 бран. подлец, плут, негодяй; ◆ Ha-ha, hali yigʻlashing ham bormidi, ~? - dedi mingboshi chorakorga zaharxanda qilib Ах, вот оно что, ты и плакать, оказывается можешь, подлец? - язвительно сказал издольщику тысяцкий; ◆ 

  • ~ boʻlmoq 1) вступать на мошеннический путь; 2) с исх. п. разг. лишаться чего-л., оставаться ни с чем; ◆ ~ qilmoq 1) считать плутом, мошенником; 2) лишать чего-л.