muzlamoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]muz-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Muzga aylanmoq, muz hosil qilmoq, muz qoplamoq. ◆ Suv muzladi. Yer muzladi. Ariq muzladi. m ◆ Toʻsatdan togʻ-dan sovuq shamol esdi. Bilchirab yotgan dala-da yoyilib yurgan qoʻy-qoʻzilarning tuyoqlari, junlariga yopishgan loy muzladi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ ..yetti razvedkachi muzlagan daryo ustidan bildirmay oʻtdilar. Nazarmat, „Joʻrlar baland sayraydi“ .
2 Qattiq sovuq taʼsirida qotib qol-moq, toʻngmoq; yaxlamoq. ◆ Qoʻlim muzlab qol-di. yaya Opang oʻrgilsin.. qoʻlingni ber! ..Voy, muzlab qolibsap-ku! A. Qahhor, „Xotinlar“ . ◆ Yuragi siqilgan Anvar goh oʻtirib, goh yon-boshlab, sovuqda muzlab ketgan mahsili oyogʻini turli vaziyatga solib koʻrar edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .
3 koʻchma. His-sezgisiz holga tushmoq; qotib qolmoq. ◆ Qoʻrqqanimdan, butun vuju-dim muzlab, taxta boʻlib qoldim. E. Raimov, „Ajab qishloq“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]МУЗЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.