muzokara
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]mu-zo-ka-ra
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]arab. — muhokama qilish, suhbat; anjuman;
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1. Majlisda muhokamaga qoʻyilgan masala yuzasidan uz fikrini bayon qilish, shu munosabat bilan gapirilgan nutq, soʻz. ◆ Maʼruza yuzasidan muzokara boshlamoq. Muzokaraga oʻtmoq. ◆ Dokladdan keyin qizgʻin muzokara boshlanib ketdi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari.“ ◆ Muzokaraga qatnashgan xodimlar.. olib borilayotgan ilmiy tadqiqot ishlari haqida oʻz mulohazalarini aytdilar. "UTA".
2. Shart-sharoit, tomonlarning talablari haqida fikr almashish. ◆ Sulh haqida muzokara olib bormoq. Diplomatik muzokaralar. ◆ Qudalar oʻrtasida roʻy beradigan anglashilmovchiliklar, janjallar aksar vaqt muzokara va murosa yoʻli bilan hal qilinadi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]МУЗОКАРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.