narigi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
na-ri-gi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Soʻzlovchidan yoki soʻz borayotgan payt yo oʻrindan naridagi; uzoqdagi, olisdagi; boshqa. ◆ Narigi uy. Narigi haftada boraman. Ariqning narigi tomoniga oʻtmoq. n ◆ Keiin chuqurning narigi betida, eski qop tagida yotgan bir qancha temir ponani olib chiqib koʻrsatdi Qudrat. M. Ismoiliy, „Fargʻonat“ . o. ◆ Ayvonning narigi yonidagi daricha orqali uyga kirilur edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
НАРИГИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.