navbatchi
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]nav-bat-chi
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Biror ishni boshqalar bilan navbatlashib bajaruvchi; oʻz navbati kelganda, shunday ishni bajarayotgan shaxs. ◆ Sinf navbatchisi. yat Ular ishini navbatchiga topshirib kelgan traktorchilar bilan issiq salomlashgach, Pogodinning kichik kabinetiga kirdilar. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ .
2 Postda turgan soqchi; qorovul. ◆ Tunlari har hovli eshigida oʻsha yerda yashovchilardan navbatchilar tayinlanadi — begona kirma-sin. Shuhrat, „Shinelli yillar“ . ◆ Koridorga kirganimizda, navbatchi ayol divanda mudrab oʻtirgan ekan, bizni koʻrib hayron boʻldi. U. Usmonov, „Sirli sohil“ .
3 Maʼlum bir vazifani bajarish uchun navbatda turgan (vosita, transport). ◆ Surish-tirsam, navbatchi avtobuslar ham allaqachon ketib boʻlgan ekan. Oʻ. Umarbekov, „Yoshlik koʻchalari“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]НАВБАТЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.