navbatchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
nav-bat-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Biror ishni boshqalar bilan navbatlashib bajaruvchi; oʻz navbati kelganda, shunday ishni bajarayotgan shaxs. ◆ Sinf navbatchisi. yat Ular ishini navbatchiga topshirib kelgan traktorchilar bilan issiq salomlashgach, Pogodinning kichik kabinetiga kirdilar. Sh. Rashidov, «Boʻrondan kuchli» .
2 Postda turgan soqchi; qorovul. ◆ Tunlari har hovli eshigida oʻsha yerda yashovchilardan navbatchilar tayinlanadi — begona kirma-sin. Shuhrat, «Shinelli yillar» . ◆ Koridorga kirganimizda, navbatchi ayol divanda mudrab oʻtirgan ekan, bizni koʻrib hayron boʻldi. U. Usmonov, «Sirli sohil» .
3 Maʼlum bir vazifani bajarish uchun navbatda turgan (vosita, transport). ◆ Surish-tirsam, navbatchi avtobuslar ham allaqachon ketib boʻlgan ekan. Oʻ. Umarbekov, «Yoshlik koʻchalari» .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
НАВБАТЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.