nizo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ni-zo

Etimologiyasi

a. نِزَاع — bahs, tortishuv; jan-jal, toʻqnashuv; kurash

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Oʻzaro kelishmov-chilik yoki qarama-qarshilik, dushmanlik, adovat orqasida tugʻilgan holat, munosabat;

ixtilof, nifoq. ◆ Davlatlar oʻrtasidagi nizolar. Milliy nizolar. Nizo urugʻini sochmoq. yat Musulmonqul oʻz gʻarazi yoʻlida orada yoʻq nizolarni qoʻzgʻab, kuyovi Shera-lixonni oʻldirdi, gunohsiz Murodxonni shahid etdi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Nizo solmoq yoki nizo urugʻini sochmoq Qarama-qarshilikni, kelishmovchilikni vujudga keltirmoq. ◆ Daho oʻylab, ulugʻ shoir bilan ayoli orasiga nizo solishni mondu. T. Murod, „Yulduzlar mangu yonadi“ . Oradan nizoni koʻtarmoq Oʻzaro kelishmovchilik, qarama-qarshilikni yoʻqotish. ◆ [Abdurah-monboy Qudratga:] -Uy-joyingni qayta-ray, davlatimdan bahramand qilay, ora-dagi nizoni koʻtar!N. Safarov, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

НИЗО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

nizo
распря, конфликт; рознь; раздор; ◆ nizo chikarmoq затевать распри; возбуждать конфликт; ◆ oʻrtaga nizo solmoq возбуждать распрю (между кем-л.), сеять раздор; ◆ nizo urugʻini sochmoq сеять семена раздора; ◆ milliy nizolar национальные распри, национальная рознь.