nok
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
nok
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
f. ye$ — mevali daraxt turi, olmurut
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Uzok, yashovchan, mevasi turli rang, shakl va vaznda boʻlgan, yogʻochi qattiq daraxt. ◆ Bogʻning turli joylarida har xil mevali daraxtlar: nok, oʻrik, behi, jiyda va hokazo anchagina. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Shokirali buva hovlisidagi katta nok salqinida eski toʻshakka yonboshlab yotgan ekan. X. Toʻxtaboyev, „Shirin qovunlar mam-lakati“ .
2 Shu daraxtning mevasi. ◆ Xontaxtaga terilgan likopchalarda rang-barang qand-qurs, konfetlar, billur idishlarda olcha, uzum, nokdan qaynatilgan murabbolar, tulupnoy qiyomi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
НОК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.