nosir
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
no-sir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. نَاصِر – yordam, koʻmak; gʻalaba, yutuq
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1: nosirini yerga bukmoq Obroʻsini toʻkmoq, yerga bukmoq. ◆ Bir kuni odamlar oldida nosirimni yerga bukib: “Siz zanglagan ketmonsiz, olovga toblab, oʻtkir egovda charxlash kerak” desa-ya, yuzsiz! H. Nazir, „Oʻtlar tutashganda“ .
2 Nosir (erkaklar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
НОСИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.