nuroniy
Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]nu-ro-niy
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]NURONIY Bu sifat tojik tilida 'yogʻdu', 'ziyo' maʼnosini anglatadigan arabcha nur otiga (ARS, 838) tojikcha -on, -iy koʻshimchalarini (ТжРС, 543, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'yuz-koʻzidan nur yogʻilib turadigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 513).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
a. + f. jj3 — yorqin, por-loq; nurli; fayzli, istarasi issiq
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Yuzi-dan nur yogʻilib turadigan, fayzli (keksalar haqida). ◆ Salim ota nuroniy, xushchaqchaq kishi edi. Gazetadan .
2 Keksa, oqsoqol; veteran. ◆ Markaz bino-sida nuroniylar kengashi, nogironlar jamiya-tijoylashgan. Gazetadan .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]НУРОНИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
nuroniy
благообразный, благородный, светлый (о лице); ◆ nuroniy chol благообразный старик.