oʻgʻrinchi
(o'g'rinchidan yoʻnaltirildi)
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻgʻ-rin-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
ayn. oʻgʻrincha. ◆ Tavba, oʻz usta-xonamiz boʻlsin-u, koʻchama-koʻcha tilanchilik qilib, oʻgʻrinchi material qidiraylik.. H. Nazir, „Koʻkterak shabadasi“ . ◆ Yigitlar boʻl-sa, qizlar bilan yuzma-yuz gaplashish u yoqda tursin, oʻgʻrinchi tuynukdan, devor tirqi-shidan moʻralab qarashdan ham qoʻrqishardi. H. Nuʼmon va A . Shorahmedov, Ota.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎҒРИНЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
oʻgʻrinchi
= oʻgʻrincha.