Kontent qismiga oʻtish

oʻgʻrinchi

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

oʻgʻ-rin-chi

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

ayn. oʻgʻrincha. ◆ Tavba, oʻz usta-xonamiz boʻlsin-u, koʻchama-koʻcha tilanchilik qilib, oʻgʻrinchi material qidiraylik.. H. Nazir, „Koʻkterak shabadasi“ . ◆ Yigitlar boʻl-sa, qizlar bilan yuzma-yuz gaplashish u yoqda tursin, oʻgʻrinchi tuynukdan, devor tirqi-shidan moʻralab qarashdan ham qoʻrqishardi. H. Nuʼmon va A . Shorahmedov, Ota.

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

ЎҒРИНЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

oʻgʻrinchi
= oʻgʻrincha.