oʻinoqi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻ-i-no-qi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Tinch turmaydigan, serha-rakat; shoʻx. Soytoʻpining ayollari xushroʻy, oʻynoqi boʻladi. N. Qobil, Unutilgan sohil-lar. Maxsus mulozimlar.. oʻynoqi otni yetak-lab keltirdilar. Oybek, Navoiy.

2 koʻchma Yengil va yoqimli; shoʻx. Bahor-ning oʻynoqi yellari. yaya Mashinaning darcha-sidan kirayotgan oʻynoqi shabada dillarni qitiqlaydi. T. Rasulov, Marhamat.

3 Zavq-shavq baxsh etadigan; shoʻx. Safar-da hamrohlariga latifalar, oʻynoqi qoʻshiq-lar aytib, kuldirib yuradi. M. Osim, El-chilar. Bir ozdan soʻng Xorazmning oʻynoqi kuylari chalinib, shoʻx lazgi boshlandi. J. Sharipov* Xorazm.

4 koʻchma Oyogʻi yengil, suyuq. -Pochchangning feʼli-atvorini bilasan-ku, oʻlguday yengil, oʻynoqi, — dedi Halima. H. Nazir, Oʻtlar tu-tashganda. Jamshid bazmini qurdik denglar. Jonon j-ja oʻynoqiga oʻxshaydi, sizni ham ilib ketibdi-da! S. Anorboyev, Oqsoy.

Antonimlari

ЎИНОҚИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.