oʻkinch

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻ-kinch

Etimologiyasi

OʻKINCH 'afsuslanish, achinish holati’. Ukam bu hodisani iztirob bilan, oʻ k i n ch bilan gapirib berdi. Bu ot qadimgi turkiy tilda ’achin-’, ’afsuslan-’ maʼnosini anglatgan ökün- feʼlidan -(ü)ch qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, I, 524; Devon, I, 152; DS, 383); oʻz-bek tilida ö unlisining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan, uchinchi boʻgʻindagi ü unlisi talaffuz qilinmay qoʻygan, ikkinchi boʻgʻindagi ü unlisi i unlisiga almashgan: ökoʻn-+ üch = ökünüch > okinch.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Nomaqbul, koʻngilsiz ish, ho-disa va uni tuzatib boʻlmaslik tuygʻusi tufayli yuz beradigan gʻamginlik, xafalik; afsuslanish, afsus. ◆ -Quvonchmi, oʻkinchmi, bilib boʻlmaydigan allaqanday bir his ichim-ni timdalaydi, — dedi yigit. S. Ahmad, Taʼzim. ◆ Zumrad bu soʻzlarni shu qadar oʻkinch, ajablanish va dahshat bilan aytdiki, Samandarning koʻzlaridan duv yosh chiqib ke-tishiga oz qoldi. S. Karomatov, Qalbimda quyosh. ◆ Yormat e'uciu koʻzlarini yiltiratib, oʻkinch bilan boshini tebratib turdi. Oybek, Tanlangan asarlar.

Antonimlari

ЎКИНЧ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oʻkinch
сожаление, раскаяние, досада; обида; ◆ oʻkinch bilan с сожалением, с досадой.