oʻngʻaysiz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻn-gʻay-siz

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Xijolatga soladigan; xijolatli, noqulay. Har ikkisi ham bir-birining avzoyini koʻrib, oʻngaysiz holatda qoldilar. Oydin, Oʻzidan koʻrsin. Oraga oʻn-gʻaysiz jimshk choʻkdi. S. Mahkamov, Shogird. ◆ Elmurod.. bu oʻngʻaysiz savolga dagʻalroq qilib javob berdi. P. Tursun, Oʻqituvchi.

2 s. t. kam qoʻll. Bir ish-harakat uchun yaxshi imkon bermaydigan; noqulay. ◆ Jarning narigi tomoni bir tepadan iborat boʻlib.. bu tepa, qoʻrgʻonsiz ham, dushmanning hujumi-ga oʻngʻaysiz edi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.

Antonimlari

ЎНҒАЙСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oʻngʻaysiz
неудобный; // неудобно; ◆ oʻngʻaysiz ahvol неудобное положение; ◆ oʻngʻaysiz jimjitlik тягостное молчание; неловкое молчание; ◆ oraga oʻngʻaysiz jimlik choʻkdi воцарилось тягостное молчание; ◆ hatto bu toʻgʻrida gapirish ham oʻngʻaysiz об этом даже и говорить неудобно.