oʻngʻaysiz
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]oʻn-gʻay-siz
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Xijolatga soladigan; xijolatli, noqulay. Har ikkisi ham bir-birining avzoyini koʻrib, oʻngaysiz holatda qoldilar. Oydin, Oʻzidan koʻrsin. Oraga oʻn-gʻaysiz jimshk choʻkdi. S. Mahkamov, Shogird. ◆ Elmurod.. bu oʻngʻaysiz savolga dagʻalroq qilib javob berdi. P. Tursun, Oʻqituvchi.
2 s. t. kam qoʻll. Bir ish-harakat uchun yaxshi imkon bermaydigan; noqulay. ◆ Jarning narigi tomoni bir tepadan iborat boʻlib.. bu tepa, qoʻrgʻonsiz ham, dushmanning hujumi-ga oʻngʻaysiz edi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЎНҒАЙСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.