oʻchiq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻ-chiq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Oʻchgan, oʻchirilgan. ◆ Ikkinchi qa-vatdagi chiroqlari oʻchiq xona derazalariga ichki bir armon bilan tikshyuman. Gazetadan .
2 Qizilligi yoʻqolgan; boʻzargan (rang-tus haqida). ◆ Yuzlari pachaqlangan, hamma yogʻi momataloq, sochlari toʻzgʻigan, rangi oʻchiq Joʻraxon yotar edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Haydar sovuq, oʻchiq yuzini ters burgan podshohga taʼzim qshib, orqasi bilan yurib chiqdi. Oybek, „Navoiy“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎЧИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.