oʻchiq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]oʻ-chiq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Oʻchgan, oʻchirilgan. ◆ Ikkinchi qa-vatdagi chiroqlari oʻchiq xona derazalariga ichki bir armon bilan tikshyuman. Gazetadan .
2 Qizilligi yoʻqolgan; boʻzargan (rang-tus haqida). ◆ Yuzlari pachaqlangan, hamma yogʻi momataloq, sochlari toʻzgʻigan, rangi oʻchiq Joʻraxon yotar edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Haydar sovuq, oʻchiq yuzini ters burgan podshohga taʼzim qshib, orqasi bilan yurib chiqdi. Oybek, „Navoiy“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЎЧИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.