oʻgit

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻ-git

Etimologiyasi

OʻGIT ’yoʻl-yoʻriq koʻrsatish tarzida aytilgan fikr’, ’nasihat’. Otasining oʻgitlariga amal hilmadi. Bu ot qadimgi turkiy tildagi ’fikr bildir-’ maʼnosini anglatgan ög— feʼlidan —(ü)t qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, I, 501; ПДП, 406; Devon, I, 85; DS, 382), keyinchalik oʻzbek tilida ö unlisining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan, ikkinchi boʻgʻindagi ü unlisi i unli-siga almashgan: ög- + üt = ögüt > ogit.    _
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Yoʻl-yoʻriq koʻrsatib aytiladigan ran; nasihat. ◆ Zehni tez, tirishqoq Sobir, otasining oʻgitini bajarishga intilib, "Mashrab", "Soʻfi Olloyor" kabi kitoblar-ni tezda sharillatib oʻqiydigan boʻldi. J. Sharipov, Xorazm. ◆ Keyin oʻzidan-oʻzi mamnun boʻlib, oʻgit ohangiga oʻtdi: -Yoshlarning tar-biyasi bilan shugʻullanish koʻp savob ish, al-batta.. A. Muxtor, Tugʻilish.

Antonimlari

ЎГИТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

oʻgit (koʻplik oʻgitlar)

• Turkcha: öğüt

Ruscha _ru

oʻgit
добрый совет, наставление, нравоучение, мораль.