oʻkil

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻ-kil

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. j — ishonchli, vakolatli

shaxe] shv. etn. Nikoh paytida yigit yoki qiz tomonidan kafillikka oʻtuvchi, va-killik qiluvchi kishi; vakil. ◆ Oʻkil ota. Oʻkil ona. n ◆ [Avaz:] Men sizni boʻlak odam deb turib edim, men gapu avzoyingizdan bildim: otamning oʻkil enasi ekansiz. "Ba-logardon".

Antonimlari

ЎКИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oʻkil
этн. доверенное лицо жениха или невесты во время бракосочетания; ◆ oʻkil ota посаженный отец; ◆ oʻkil ona посаженная мать.