oʻmgan
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻm-gan
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Koʻkrak, toʻsh. ◆ Oʻtkir soʻzoʻmganni teshar. Maqol. n ◆ Berib oʻmganni yerga, goh emaklab, Tikib koʻz, un chiqarmay, labni tishlab. Habibiy. ◆ Nihoyat, Poʻlat Qosimiy asta oʻmganini koʻtardi. A. Dilmurod, Fano dashtidagi qush. ◆ Tirnoqcha nojoʻya soʻz.. uning taʼbiri bilan aytganda, oʻmganini teshib oʻtardi. N. Norqobilov, Bekatdagi oquycha.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎМГАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.