oʻnqir-choʻnqir
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]oʻn-qir—choʻn-qir
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Yuzasini chuqurlik-lar va doʻngliklar qoplagan; baland-past, notekis, oʻydim-chuqur. ◆ Foytun Tozabogʻ dar-vozasiga qarab yana tez-tez past-baland, oʻnqir-choʻnqir yoʻllardan oʻtib borardi. J. Sharipov, Xorazm. ◆ Yoʻlning koʻpi qir va soylik, oʻnqir-choʻnqir boʻlgani uchun, tuyalar chayqalib-chayqalib borar, bundan mening boishm aylanib, koʻnglim ozar edi. M. Muham-madjonov, Turmush urinishlari. ◆ Qoyalar ostida, tepalar tagida, oʻnqir-choʻnqirlarda yashirinib qolgan qor parchalari bahor quyo-shining issiq nafasi bilan qozonga tushgan yogʻdek erib, koʻz ilgʻamas jilgʻalarni toʻldir-gan holda, soy tubiga ravona boʻlardi. Sh. Rashidov, Boʻrondan kuchli.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЎНҚИР-ЧЎНҚИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.