oʻqranmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻq-ran-moq

Etimologiyasi

Tomogʻidan gʻulduraganga oʻxshash boʻgʻiq tovush chiqarmoq (ot, sigir haqida). ◆ Soqibulbul borib vaqtin xushladi, Gʻirkoʻk bedov bir oʻqranib kishnadi. "Ha-sanxon" . [ Otxonada

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Hoʻkizlar pishqirar, otlar odam tovushini eshitib oʻqranar edi. N. Fozilov, „Oqim“ . ◆ U buzoqqa yaqin kelishi bilan govmish qizgʻanib oʻqranardi. N. Qobil, „Bugʻdoy pishigʻiga yetmaganlar“ .

Antonimlari

ЎҚРАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.