oʻqranmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻq-ran-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
- Tomogʻidan gʻulduraganga oʻxshash boʻgʻiq tovush chiqarmoq (ot, sigir haqida). ◆ Soqibulbul borib vaqtin xushladi, Gʻirkoʻk bedov bir oʻqranib kishnadi. "Ha-sanxon" . [ Otxonada
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
◆ Hoʻkizlar pishqirar, otlar odam tovushini eshitib oʻqranar edi. N. Fozilov, „Oqim“ . ◆ U buzoqqa yaqin kelishi bilan govmish qizgʻanib oʻqranardi. N. Qobil, „Bugʻdoy pishigʻiga yetmaganlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎҚРАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.