oʻqraymoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

oʻq-ray-moq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Jaxd, gʻazab bilan qara-moq, chaqchaymoq; xoʻmraymoq. ◆ Nizomjon sher-dek boʻkirib, oʻrnidan turib ketdi. U qalt-qalt titrar, koʻzlari qinidan chiqay deb, opasiga oʻqrayib qarar edi. S. Ahmad, „Hukm“ .

[Foziljon] ◆ Xotiniga oʻqrayib bir qaradi-da, eshikni qarsillatib yopib, ichkari uyga kirib ketdi. S. Zunnunova, „Uzilgan ip“ .

Koʻzlari oʻqraydi 1) xoʻmrayib qaradi; 2) ozib, koʻzlari ich-ichiga tushib ketdi. ◆ Besh oy ichida uning qizsho yuzi soʻliilib, koʻzlari oʻqrayib qolgan edi. M. Osim, „Elchilar“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ЎҚРАЙМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

oʻqraymoq
вытаращить глаза (на кого-л.); хмуро, сердито смотреть; oʻqraygan koʻzlar вытаращенные глаза.