oʻqraymoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻq-ray-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Jaxd, gʻazab bilan qara-moq, chaqchaymoq; xoʻmraymoq. ◆ Nizomjon sher-dek boʻkirib, oʻrnidan turib ketdi. U qalt-qalt titrar, koʻzlari qinidan chiqay deb, opasiga oʻqrayib qarar edi. S. Ahmad, „Hukm“ .
[Foziljon] ◆ Xotiniga oʻqrayib bir qaradi-da, eshikni qarsillatib yopib, ichkari uyga kirib ketdi. S. Zunnunova, „Uzilgan ip“ .
- Koʻzlari oʻqraydi 1) xoʻmrayib qaradi; 2) ozib, koʻzlari ich-ichiga tushib ketdi. ◆ Besh oy ichida uning qizsho yuzi soʻliilib, koʻzlari oʻqrayib qolgan edi. M. Osim, „Elchilar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎҚРАЙМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.