oʻqraymoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]oʻq-ray-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Jaxd, gʻazab bilan qara-moq, chaqchaymoq; xoʻmraymoq. ◆ Nizomjon sher-dek boʻkirib, oʻrnidan turib ketdi. U qalt-qalt titrar, koʻzlari qinidan chiqay deb, opasiga oʻqrayib qarar edi. S. Ahmad, „Hukm“ .
[Foziljon] ◆ Xotiniga oʻqrayib bir qaradi-da, eshikni qarsillatib yopib, ichkari uyga kirib ketdi. S. Zunnunova, „Uzilgan ip“ .
- Koʻzlari oʻqraydi 1) xoʻmrayib qaradi; 2) ozib, koʻzlari ich-ichiga tushib ketdi. ◆ Besh oy ichida uning qizsho yuzi soʻliilib, koʻzlari oʻqrayib qolgan edi. M. Osim, „Elchilar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЎҚРАЙМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.