oʻquv
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻ-quv
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Oʻqimoq fl. \ar. n.; oʻqish.
2 Oʻqish va oʻqitish bilan bogʻliq boʻl-gan, oʻqish va oʻqitishga taallukli. ◆ Oʻquv soati. Oʻquv yshsh. Oʻquv rejasi. v ◆ Ilk koʻk-lam yogʻdulari oʻquv korpusining uzun kori-dorlarini ravshanlashtirib yuborgan. P. Qo-dirov, „Uch ildiz“ . ◆ Kuz kelib, yangi oʻquv yili boishndi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
- Oʻquv yurti q. yurt 2.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎҚУВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.