oʻra

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻ-ra

Etimologiyasi

OʻRA 'maxsus qazilgan chuqurlik’. Kuzda bu oʻ r a -g a kartoshka, sabzi koʻmib hoʻyamiz. Bu ot qadimgi turkiy tilda ’kovla-’ maʼnosini anglatgan or- feʼli — dan -u qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, I, 467; Devon, I, 115; DS, 371); keyinchalik u unlisi a unlisiga, a unlisi oʻz navbatida ä unlisiga almashgan: or- + u = oru > ora > orä.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Sabzavot, don va shu kabilarni koʻmish uchun maxsus qazilgan, odatda osti kengroq boʻladigan chuqurlik. ◆ Kartoshka oʻra. Sabzi oʻra. Bir oʻra turp. n ◆ Usta Olim ham qaynisini turishga ishorat qildi va oʻradan sabzi olib toʻgʻrashga buyurdi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar. ◆ Menda-ku oʻradagi besh-oʻn pud gʻalla bilan ogʻildagi besh-oʻnta qoramoldan boshqa narsa yoʻq. A. Qodiriy, Obid ketmon.

2 Umuman, biror maqsadda qazilgan chuqurlik. ◆ Oʻraning ichi guvala kattaligida-gi toshlar bilan aylantirib urib chiqiladi. K. Mahmudov, „Oʻzbektansiqtaomlari“ . Ikkala yigit ham [jallod pichogʻidan keyin\ buk-chayganicha, chuqurga qulab tushdi. Mirmuhsin, Meʼmor. ◆ E, bormisan, uka, oʻra-poʻraga tushibketmadingmi, haytovur?A. Qodiriy, Kichik asarlar.

Antonimlari

ЎРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oʻra
1 яма; ◆ kir oʻra помойная яма;
2 хранилище для овощей или зерна в виде ямы; ◆ bir oʻra kartoshka целая яма картофеля.