oʻrdugoh
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻr-du-goh
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Qoʻshin qoʻnadigan yoki turadigan joy, lager. ◆ Koʻp beklar va yigit-lar oʻrdugohdan qocha boshlagan edilar. Uygʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy. ◆ Yarim kecha-da, butun oʻrdugoh uyquga ketganda, u Spitamen
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
tashqariga chiqib, bir aylanib kel-di. M. Osim, Iskandar va Spitamen.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎРДУГОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.