oʻrindosh
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻ-rin-dosh
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 ayn. oʻrinbosar. ◆ Uni taxt-dan mahrum etmoqchi boʻlardi. Ammo Isfan-diyorning oʻrniga oʻrindosh topolmay ikki-lanardi. S. Siyoyev, „Avaz“ .
2 Oʻrindoshlik yoʻli bilan ishlovchi shaxs.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎРИНДОШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ot[tahrirlash]
oʻrindosh (koʻplik oʻrindoshlar)
Ruscha ru
oʻrindosh
1 = oʻrinbosar;
2 совместитель; ◆ oʻrindosh boʻlib ishlamoq работать по совместительству.