oʻrindosh

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

oʻ-rin-dosh

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 ayn. oʻrinbosar. ◆ Uni taxt-dan mahrum etmoqchi boʻlardi. Ammo Isfan-diyorning oʻrniga oʻrindosh topolmay ikki-lanardi. S. Siyoyev, „Avaz“ .

2 Oʻrindoshlik yoʻli bilan ishlovchi shaxs.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ЎРИНДОШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ot[tahrirlash]

oʻrindosh (koʻplik oʻrindoshlar)

Ruscha ru

oʻrindosh
1 = oʻrinbosar;
2
совместитель; ◆ oʻrindosh boʻlib ishlamoq работать по совместительству.