oʻrmak

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

oʻr-mak

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Sholcha yoki gilam toʻqiydigan mahalliy dastgoh. ◆ Uyning soya tomoniga Sanam xola uzun qilib oʻrmak qurgan. P. Qodi-rov, „Qora koʻzlar“ . ◆ Endigina qurila boshlagan oʻrmak atrofida uymalashayotgan kelishgari-ga, nevaralariga tikilarkan.. N. Norqobi-lov, „Bekatdagi oq uycha“ . ◆ Uyning ichiga oʻrmak tikib, front uchun paytava toʻqiydi. N. Qobil, „Bugʻdoy pishigʻiga yetmaganlar“ .
Oʻrmak qoʻymoq ayn. tanda qoʻymoq 2 q. tanda. ◆ Mana, bir yildirki, u [Nusrat] ta-gʻin Toshkentga oʻrmak qoʻyib qoldi. E. Aʼ-zamov, „Javob“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ЎРМАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

oʻrmak
кустарный ткацкий станок (устройство) для изготовления паласов, ковров; ◆ Uyning soya tomoniga Sanam xola uzun qilib oʻrmak qurgan (П. Ќодиров, «Ќора кўзлар») На тенистой стороне дома тётя Санам растянула свой длинный ткацкий станок.