oʻrnakli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻr-nak-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Oʻrnak boʻladigan, boshqalar taqlid qilsa arziydigan; ibratli. ◆ Oʻrnakli ish. Oʻrnakli jasorat. yat Mudir jadal qadam tashlagan holda toʻxtovsiz gapirar, uning coʻzJshpu ham oʻrnakli, ham qiziq edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎРНАКЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
oʻrnakli
образцовый, примерный.