oʻrtancha

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻr-tan-cha

Etimologiyasi

OʻRTANCHA ’uch farzandning orada tugʻilgani’. Shu payt cholning oʻ r t a n ch a oʻgli yetib keldi. Bu sifat qadimgi turkiy tilda mavjud boʻlib, 'oʻrtada joylash-’ maʼnosini anglatgan orta- feʼlidan -n qoʻshimchasi bilan yasalgan soʻzga -cha qoʻshimchasini qoʻshib yasalgan (ЭСТЯ, I, 477); oʻzbek tilida a unlilari ä un — lilariga almashgan: (orta—n n = ortan) + cha = ortancha

> ortänchä; ayrim shevalarda bu soʻz oxiridagi ä unlisi i unlisiga almashadi: ortänchä > ortänchi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Aka-uka, opa-singillar (farzandlar), shuningdek, kuyov yoki kelinlar va sh.k. qatorida eng kattasidan keyingi, eng kichigidan kattasi; oʻrtadagisi. ◆ Eng katta-si — borsa kelarga, oʻrtanchasi — borsa kel-masga, kichigi — borsa xatarga ketibdi. "Ertaklar" . ◆ Chala bino orqasidagi yangi uyda moʻysafidning oʻrtancha oʻgʻli yashaydi. Oʻ. Usmonov, „Sirli sohil“ . ◆ ..oʻrtancha qizi Oysha begimni unashtirib qoʻyishgan edi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ . ◆ Kampir u yoq-bu yoq-qa ketganida, bu ishlarni faqat oʻrtancha keliniga ishonardi. S. Ahmad, „Saylanma“ .

Antonimlari

ЎРТАНЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

oʻrtancha

Tillar

• Turkcha: ortanca

Ruscha _ru

oʻrtancha
средний (сын, дочь и т. д.); ◆ oʻrtancha xotin уст. средняя жена (при многоженстве).