oʻsiq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻ-siq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Meʼyordagidan ortiq oʻsgan, yaxshi oʻsgan. Usiq qosh. Usiq kipriklar. Toʻriq yana bir kishnadi-yu, oʻsiq yolini toʻz-gʻitib yelgancha ketdi. M. Osim, Oʻtror. ◆ Oʻsiq gʻoʻza tuplari u ni boʻynigacha koʻmib yuborgan.. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ Faqat oʻsiq anjir butalarining nari yogʻida Mahkam har kuni zaryadka qiladigan pana joy hali soyaga choʻ-mib yotardi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎСИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.