oʻsiq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

oʻ-siq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

  1. Meʼyordagidan ortiq oʻsgan, yaxshi oʻsgan. Usiq qosh. Usiq kipriklar. Toʻriq yana bir kishnadi-yu, oʻsiq yolini toʻz-gʻitib yelgancha ketdi. M. Osim, Oʻtror. ◆ Oʻsiq gʻoʻza tuplari u ni boʻynigacha koʻmib yuborgan.. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ Faqat oʻsiq anjir butalarining nari yogʻida Mahkam har kuni zaryadka qiladigan pana joy hali soyaga choʻ-mib yotardi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ЎСИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

oʻsiq
длинный (напр. о ресницах); мохнатый (о бровях); высокий (напр. о пшенице); ◆ Mirzakarimboy oʻsiq qoshlarini chimirib, sunut qildi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Мирзакаримбай, нахмурив мохнатые брови, погрузился в молчание; ◆ oʻsiq qamish высокий камыш.