oʻtirgich
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]oʻ-tir-gich
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash], oʻtirgʻich Oʻtirish uchun mos-langan narsa (stol, kursi, skameyka va sh. k.). ◆ Vagon oldidagi qorovulning bosh suyagi pachaqlanib, oʻtirgich yonida choʻzilgandi. Sh.
12-Oʻzbek tilining izoshli lugʻati
- Toshmatov, Erk qushi. ◆ Utirsagimdan tutib, baliqxonasiga yetakladi. Qozondan olisroq-dagi uchun oʻtirgichga choʻkdik. T. Murod, „Ot kishnagan oqshom“ . Bir lahzadan keyin yon tomondagi oʻtirgʻichga taklif qildi. M. Qoʻshjonov, Diydor.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЎТИРГИЧ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.