oʻtirgich
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻ-tir-gich
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
, oʻtirgʻich Oʻtirish uchun mos-langan narsa (stol, kursi, skameyka va sh. k.). ◆ Vagon oldidagi qorovulning bosh suyagi pachaqlanib, oʻtirgich yonida choʻzilgandi. Sh.
12-Oʻzbek tilining izoshli lugʻati
- Toshmatov, Erk qushi. ◆ Utirsagimdan tutib, baliqxonasiga yetakladi. Qozondan olisroq-dagi uchun oʻtirgichga choʻkdik. T. Murod, „Ot kishnagan oqshom“ . Bir lahzadan keyin yon tomondagi oʻtirgʻichga taklif qildi. M. Qoʻshjonov, Diydor.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎТИРГИЧ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.