oʻyiq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻ-yiq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Oʻyilgan joy; chuqurlik. ◆ Ana shu oʻyiqning oxiriga yetib, bir toʻda yovvoyi choʻchqaga duch keldim. Sh. Xolmirzayev, Yoʻllar, yoʻldoshlar. ◆ Gʻorondara — "gʻorlar darasi" maʼnosida boʻlib, bu yerda qadimiy oʻyiqlar juda serob edi. S. Karomatov, Oltin qum.

Antonimlari

ЎЙИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oʻyiq
1 углублённое место;
2 имеющий углубление, выдолбленный.