oʻymakorlik
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻy-ma-kor-lik
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
OʻYMAKORLIK q. oʻymakor
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yogʻoch, ganch, metall, tosh va b. ni oʻyish, yoʻnish yoʻli bilan gul, naqsh kabilar ishlash; oʻymakor kasbi. ◆ Oʻy-makorlik bilan shugʻullanmoq. Oʻymakorlik toʻgaragi. m ◆ Oʻymakorlikning choʻqqisiga chiq-qan Xudoybergan muhrkanni ham albatta eslashadi. J. Sharipov, Xorazm. Usta Us-mon yogʻoch oʻymakorligini birinchi boʻlib du-tor, tanbur, rubobga tatbiq etib, asbobning goʻzai! boʻlishiga erishdi. T. Bahromov, Ohang xazinachisi.
2 Biror narsaga oʻyib ishlangan naqsh, tasvir va sh.k. ◆ Bolayaar chizgan suratday sod-dagina oʻymakorliklarda.. hayvonlar.. odam-lar tasvirlangan. P. Qodirov, Qora koʻzlar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎЙМАКОРЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
oʻymakorlik
1 резьба, резная работа, гравировка;
2 профессия резчика, гравировщика.