oʻyuvchi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻ-yuv-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Oʻymoq fl. sfdsh. ◆ Yer oʻyuvchi kishi.

2 maxs. Kimyoviy reaksiyaga kirishib, tana toʻqimasini buzadigan, yemiradigan. ◆ Oʻyuvchi kislota. Oʻyuvchi ishqorlar. shsh Agar bunday changning tarkibiga oʻyuvchi yoki zahar-li moddalar kirsa, u vaqtda bu chang juda zararli boʻladi. "Fiziologiya" .

Antonimlari

ЎЮВЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oʻyuvchi
1 и. д. л. от oʻymok;
2 едкий; ◆ oʻyuvchi natr едкий натр.