oʻzlashtirmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻz-lash-tir-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Oʻzlashmoq 2-4 fl. ort. n. ◆ Darsni oʻzlashtirmoq. Dastur mate-riallarini oʻzlashtirmoq. Qoʻriq va boʻz yer-larni oʻzlashtirmoq.
2 Boshqaga qarashli narsani oʻziniki qilib olmoq, egallab olmoq. ◆ Birovning ki-tobini oʻzlashtirib olmoq. n Keyinchalik maʼlum boʻlishicha, Sobirjonning chala qol-gan ilmiy ishini Salimxon oʻz ishida oʻzlash-tirib yuborgan. Mirmuhsin, Umid.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎЗЛАШТИРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
oʻzlashtirmoq
понуд. от oʻzlashmoq
1 усваивать, осваивать; овладевать; ◆ marksizm-leninizm nazariyasini chuqur oʻzlashtirmoq глубоко усваивать теорию марксизма-ленинизма; ◆ qoʻriq va boʻz yerlarni oʻzlashtirmoq осваивать целинные и залежные земли;
2 присваивать, прикарманивать.