odamoxun

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-da-mo-xun

Etimologiyasi

ODAMOXUN Bu sifat 'inson maʼnosini anglatadigan' odam otiga (ARS, 29) maslaxatgoʻy' maʼnosini anglatadigan oxund sifatini (ПРС, 11) qoʻshib tuzilgan; oʻzbek tshshda bu sifat oxiridagi d tovushi aytilmaydi; 'kishini izzat-hurmat kshtadigan' maʼnosini anglatadi (OʻSHL, I, 520).    ’
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

odam + f. - diniy arbob, muallim, murabbiy

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Odamgarchi-likni biladigan, odamning izzat-hurma-tini bajo keltiradigan, birov uchun jo-nini ham ayamaydigan; olijanob. ◆ Odamoxun odam. Odamoxun oila. shsh Abduvahob bilan bir suhbatlashgan kishi yana suhbatlashay deydi. Ajoyib odamoxun, shinavanda yigit. Sh.

Toshmatov, Erk qushi. ◆ Baraka topsin, yangi sekretar juda odamoxun chiqib qoldi. Uy-gʻun, „Doʻstlar“ . ◆ Tavba, xoʻp alomat odam-da! Bu qoʻtir dunyoda shunaqa odamoxunlar borligiga hech aqlim yetmaydi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o. ◆ Farzandlarimizning odamoxun.. boʻlishini xohlasak, ularning.. kayfiyati bilan hisob-lashib katta qilashik. Gazetadan .

Antonimlari

ОДАМОХУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

odamoxun
человечный, гуманный, оказывающий людям почёт и уважение, благородный, великодушный; ◆ odamoxun odam великодушный человек; ◆ odamoxun oila благородная семья; Abduvahob bilan bir suhbatlashgan kishi yana suhbatlashay deydi. Ajoyib odamoxun, shinavanda yigit. (Ш. Тошматов, «Эрк ќуши») Кто хоть раз разговариал с Абдувахабом, захочет побеседовать с ним ещё. Удивительно благородный, душевный человек.