ofarin

Oʻzbekcha (uz)

Oofarin

o-fa-rin

Etimologiyasi

OFARIN Bu undov mamnunlikni, zavqpanishni, qoyil qolishni ifodalash uchun ishlatiladi (ТжРС, 290; OʻTIL, I, 550); 'yarat-', 'bunyod qil-' maʼnosini anglatadigan tojikcha ofaridan feʼlining (ТжРС, 290) ofar hozirgi zamon asosiga -in qoʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan.    ^
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. — yaratuvchi; maqtov,

olqish; balli, tasanno] 1 Mamnunlikni, zavqlanganlikni, qoyil qolganlikni ifo-dalovchi olqish soʻzi; tahsin, tasanno. Ofa-rin aytmoq (oʻqimoq). n ◆ Hamma Qahramon-ga ofarinlar aytib, uni qutlashibdi. "Er-taklar" .

2 und. s. vazifasida. Balli, barakalla. ◆ -Ofarin, Mavlonning daʼvolari isbot boʻldi, — deb yubordihamma. M. Osim, „Sehrli soʻz“ . ◆ Chaqqon, epchil ishlayotgan askarlar oldida toʻxtab: -Ofarin bahodirlar! — deb maqtab oʻtardi general. Oybek, „Quyosh qoraymas“ .

Antonimlari

ОФАРИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Tillar

• Ozarbayjoncha: afərin
• Olmoncha: gut getan
• Turkcha: aferin

Ruscha _ru

ofarin
1 хвала, похвала, одобрение; ◆ ofarin qilmoq (или oʻqimoq) воздавать хвалу, славить;
2 браво!; молодец!; хорошо!; прекрасно!, похвально!; ◆ ofarin sizga! хвала и честь вам!; ◆ ofarin! Kechgacha kuttirding-a! ну и молодец ты! Заставил же ждать до самого вечера!